Gedichtendag

Twee jaar geleden leerde ik David Troch kennen. Hij had me gecontacteerd nadat hij mijn oude website had gelezen. Zo leerde ik een animerend woordenkunstenaar kennen waarmee ik sindsdien interessante uitstappen maakte en boeiende gesprekken voerde. Het voorbije jaar hebben we elkaar niet meer gesproken of ontmoet, maar terwijl ik, als leerkracht Nederlands, mijn lessen poëzie (naar aanleiding van de gedichtendag) aan het voorbereiden was, kon ik natuurlijk niet anders dan aan ons bezoek aan gedichtenstad Watou terugdenken. En natuurlijk lag het al lang vast dat het gedicht dat ik op gedichtendag op mijn blog zou zetten, er een van hem moest zijn.

als wetenschappers zaten wij samen
op het dakterras de halve stad te
becommentariëren. niets was zo goed

als wij die in codetaal spraken. x
en y slalomden om mekaar heen tot het
een kernsplitsing zou geven, er begon

zich al rook in de schoorsteen op te
hopen. het mocht zomer zijn, de hele
stad zou weten dat het geen winter was.


::: david troch :::