2008: het jaar van de politieke inertie?

Eind 2008 blijkt dat we een enorm bewogen politiek jaar achter de rug hebben. Yves Leterme, de man van loze leuzen als 'goed bestuur' en holle frasen als '5 minuten politieke moed volstaan om BHV te splitsen', en 'wie gelooft die mensen nog?' is afgetreden en vervangen door Herman Van Rompuy. Uit lezersbrieven en cafégesprekken ervaar ik dat er heel wat mensen zijn die vinden dat Leterme geen eerlijke kans gekregen heeft. Maar laten we zelf eerlijk zijn: kan een man die zijn tegenstanders verwijt en die op een goedkope manier, met beloftes die niet haalbaar zijn, stemmen haalt, rekenen op de goodwill van andere partijen? Dat geen enkele politicus van een andere partij stond te springen om Leterme cadeautjes te geven, lijkt me niet meer dan menselijk. Letermes arrogantie deed alle haren oprijzen, en zijn 'politiek talent' bleek niet groot genoeg om nadien de plooien glad te strijken. Van zijn grootse plannen, zoals een communautaire doorbraak en een begroting in evenwicht, zonder eenmalige maatregelen, kwam bijgevolg niets in huis.

Intussen heeft Van Rompuy het roer overgenomen. Of het land besturen onder hem beter zal lukken, moet nog blijken. Hij heeft tenminste wel het voordeel ten opzichte van zijn voorganger dat hij niemand verweten of gekleineerd heeft. Als hij al vijanden heeft, dan niet openlijk. In zijn toespraak vanmorgen beloofde hij alvast werk te maken van een economisch herstelplan, de vergrijzing en het klimaat. Hij wil het werk en de akkoorden van de vorige regering verderzetten, en waar nodig nieuwe maatregelen uitwerken. Hij wil België inschrijven in het klimaatproject van de Europese Unie. Ik hoop althans dat Van Rompuy in zijn opzet zal slagen. Want België heeft dringend goed bestuur nodig. Zodat de 14% arme Belgen niet moeten creperen tijdens deze koude dagen, en zodat er eindelijk werk gemaakt kan worden van een echt klimaatbeleid.