Een groen sausje?

In 'Beste groene vrienden' (Knack nr. 28) schrijft Joël De Ceulaer terecht dat een broodje 'ecosmos' aanbieden op het festival 'Rock Werchter' niet voldoende is om te kunnen spreken van een ecologisch festival. Hij klaagt bovendien terecht aan dat biobrandstoffen de stijging van de voedselprijzen voor een groot deel veroorzaken. Maar wanneer hij zegt dat het ecologisme de structuur heeft van een religieuze mythe, en daarbij bijna rechtstreeks verwijst naar (het verleden van) de politieke partij Groen! (wanneer hij het heeft over boete doen, 'lees: door anders te gaan leven'), gaat hij nogal kort door de bocht.

Even voor alle duidelijkheid: ook Groen! wijst er nadrukkelijk op dat een 'groen sausje' niet voldoende is om de milieuproblematiek aan te pakken. Er is nood aan een fundamenteel andere aanpak, een ecologische economie, waarin mens en milieu centraal staan. Dit is niet het klassieke kapitalisme met een paar ecologische correcties, maar een grondige hervorming van ons economisch systeem. Het ecologisme is de stroming die deze ecologische economie wil verwezenlijken, via kennis, technologie, en de principes van efficiëntie en sufficiëntie.

De groenen betreuren niet dat de mens van 'de boom der kennis' heeft gegeten, integendeel. We zijn ervan overtuigd dat onder meer kennis, wetenschap en technologie de oplossing moeten bieden voor o.a. de klimaatcrisis. Het is door nieuwe, milieuvriendelijke technieken dat heel wat problemen kunnen worden aangepakt. Denk maar aan efficiënte zonnecellen. Alleen kan kennis ook een pervers effect hebben, zoals in het voorbeeld van de biobrandstoffen. Wanneer blijkt dat een nieuwe technologie grote nadelen heeft op een ander vlak, moeten we van deze technologie durven afstappen. Daarom is Groen! tegen het gebruik van biobrandstoffen ten koste van de voedselbevoorrading.

Het mag duidelijk zijn dat de 'groene vrienden' waar dhr. De Ceulaer het over heeft niet de politici van Groen! zijn, maar de politici van partijen die een groen sausje als lapmiddel gebruiken, in plaats van de milieuproblematiek ten gronde aan te pakken.